معنی تبه رای - جستجوی لغت در جدول جو

تبه رای

لغت نامه دهخدا

تیره رای

بدرای، بداندیش، نادرست

فرهنگ فارسی عمید

به جای

دربارۀ، درحق، برای مثال پدر به جای پسر هرگز این کرم نکند / که دست جود تو با خاندان آدم کرد (سعدی - ۱۶۸)

فرهنگ فارسی عمید

سبک رای

احمق، کودن، کم خرد، ابله، گول، تپنکوز، بدخرد، چل، غمر، کم عقل، خل، شیشه گردن، ریش کاو، خرطبع، دنگل، کهسله، دنگ، نابخرد، کانا، کاغه، بی عقل، تاریک مغز، کردنگ، لاده، غتفره، خام ریش، انوک، دبنگ، فغاک، گردنگل برای مثال برگردد بخت از آن سبک رای / کافزون ز گلیم خود کشد پای (نظامی۳ - ۳۸۱)

اَحمَق، کُودَن، کَم خِرَد، اَبلَه، گول، تَپَنکوز، بَدخِرَد، چِل، غَمر، کَم عَقل، خُل، شیشِه گَردَن، ریش کاو، خَرطَبع، دَنگِل، کَهسَلِه، دَنگ، نابِخرَد، کانا، کاغِه، بی عَقل، تاریک مَغز، کَردَنگ، لادِه، غُتفَرِه، خام ریش، اَنوَک، دَبَنگ، فَغاک، گَردَنگَل برای مِثال برگردد بخت از آن سبک رای / کافزون ز گلیم خود کشد پای (نظامی۳ - ۳۸۱)

فرهنگ فارسی عمید

تبه روزی

(تَ بَهْ)

تباه روزی. تیره روزی. بدبختی. رجوع به تبه روز و تباه روز شود

لغت نامه دهخدا

سبک رای

(سَ بُ)

کم عقل. بی خرد. احمق. نادان:
برگردد بخت از آن سبک رای
کافزون ز گلیم خود کشد پای.
نظامی

لغت نامه دهخدا

تیره رای

(رَ / رِ)

بدرای و ناراست و نادرست. (ناظم الاطباء). تیره مغز. تیره خرد. تاریک اندیشه:
ببردش ورا هوش و دانش خدای
مرا بی خرد یافت آن تیره رای.
فردوسی.
همان جهن و گرسیوز تیره رای
که او برد پای سیاوش ز جای.
فردوسی.
هر کسی چیزی همی گوید ز تیره رای خویش
تا گمان آید که او قسطاس بن لوقاستی.
ناصرخسرو.
از دهر غدرپیشه وفائی نیافتم
وز بخت تیره رای صفائی نیافتم.
خاقانی.
چو خدمت پسندیده آرم بجای
نیندیشم از دشمن تیره رای.
سعدی (بوستان).
گرت برکند خشم روزی ز جای
سراسیمه خوانندت و تیره رای.
سعدی (بوستان).
... عجب داشت سنگین دل تیره رای.
سعدی (بوستان).
دلا همیشه مزن راه زلف دلبندان
چو تیره رای شدی کی گشایدت کاری.
حافظ (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تهی رای

(تَ / تِ / تُ)

عاجز و ناتوان در تدبیر و رای. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تبه بوی

(تَ بَهْ)

بوی تبه. تباه بوی. رجوع به تباه بوی شود

لغت نامه دهخدا

تبه حال

(تَ بَهْ)

تباه حال. حال تباه. بدحال. حال تبه. رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تبه حالی

(تَ بَهْ)

تباه حالی. بدحالی. به روز بلاافتادگی

لغت نامه دهخدا

تبه روز

(تَ بَهْ)

تباه روز. که روزش تبه باشد. رجوع به تباه و تبه و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تبه کار

(تَ بَهْ)

گنه کار و ضایعکار. (ناظم الاطباء). تباه کار:
تبه کار را چاره باید گزید
که آسان ترین چاره آید پدید.
(گرشاسبنامه).
رجوع به تباه کار شود

لغت نامه دهخدا

تبه کاری

(تَ بَهْ)

تباه کاری:
زود میرند از تبه کاری
چه سفیدیست در سیه کاری.
مکتبی.
رجوع به تباهکاری شود

لغت نامه دهخدا

تبه نامی

(تَ بَهْ)

تباه نامی. رجوع به تباه نامی شود

لغت نامه دهخدا

تازه رای

(زَ / زِ)

صاحب فکر نو و تازه. صاحب فکر روشن و خوش:
مهان را همه چشم بر سوفرای
از او گشته شاد و بدو تازه رای.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

تباه رای

(تَ)

تباه خرد. مرد سست عقل. تبه رای

لغت نامه دهخدا

بهرای

(بِ)

بااحتیاط، عمل برداشتن حاصل زراعت. (فرهنگ فارسی معین). برداشت حاصل. برداشت محصول. برخوردن از سود و نفع. عمل برداشتن حاصل ازکشتی یا کارخانه ای و غیره. برداشت دخل گرو کردن و حاصل مزرعه یا باغی تمتع بردن از عایدات هر عمل. (یادداشت بخط مؤلف) ، سهم گرفتن، بفروش رساندن محصول کارخانه یا معدن. (فرهنگ فارسی معین) ، به انباز بردن یا متصرف شدن محصول اعم از کشت و کارخانه. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا